هنر حس آرامش را به انسان هدیه می دهد

به گزارش پیام خبر، «بانوی نقاش ایرانی موفق به کسب نشان افتخار آرت المپیا ژاپن شد». این خبری بود که ما را بر آن داشت که به سراغ این بانونی هنرمند ایرانی برویم و از نزدیک جویای موفقیتش در این جشنواره مهم بین المللی باشیم. به دیدار «سالومه مسچیان» رفتیم؛ دختری که با آرزوهای بزرگ رنگی‌اش توانسته بود بر بوم زندگی‌ خود نقش موفقیت ببندد. قرار دیدار ما در کارگاه کوچک نقاشی‌اش بود و لحظه‌ای که وارد شدیم رنگ و بوی زندگی در جای جای آن کارگاه نقش بسته بود و هر تابلوی قد علم کرده راوی داستانی در دل خود بود. دختری با چهره شاد و خندان؛ که بعد از احوال پرسی و کمی گپ خودمانی این گونه گفتگوی خود را آغاز کرد. سالومه مسچیان هستم، متولد 21 بهمن 62 زاده تهران که در خانواده‌ای هنر دوست چشم به دنیای رنگارنگ گذاشته‌ام. از 8 سالگی هنر را با بو و طعم خاک در کارگاه سفالی و دنیای کودکانه‌ام شروع کردم اما از همان زمان ناخودآگاه برروی تمام سفال‌ها رنگ می گذاشتم و کشش عجیبی به سمت رنگ و فرم و شکل داشتم که متوجه شدم علاقه اصلی من به سمت طراحی و نقاشی است و از آنجایی که خانواده‌ای هنردوست داشتم پشت این قضیه و علاقه من ایستادند و مرا حمایت کردند. • برای رسیدن به اهدافتان، چگونه راه را آغاز کردید؟ از همان سن کودکی شروع به گذراندن دوره‌های تخصصی نقاشی و طراحی کردم تا اینکه در دانشگاه وارد رشته هنر و فارغ‌التحصیل این رشته شدم، اما متاسفانه در دانشگاه به صورت تخصصی چیز زیادی یاد نگرفتم؛ نه اینکه بگویم کار استادان ما بد است، بلکه روش تدریس ما در دانشگاه‌ها صحیح نیست که نیاز به اصلاح دارد. باتوجه به اینکه از سالها قبل شروع به گذراندن دوره‌های تخصصی طراحی و نقاشی کرده بودم در زمان دانشگاه از همان ابتدا با تمامی مباحث آشنا بودم و دانشگاه به من پر و بالی برای رسیدن به اهدافم داد. من در این مسیر موفقیت‌هایم را مدیون استاد «فرزانه رحمانیان» هستم که در خارج از دانشگاه مرا وارد دنیایی دیگر از هنر و نقاشی کرد و راه ورود به مارکتینگ‌ها را نشان داد. • جامعه شما را به عنوان یک هنرمند و نقاش حرفه‌ای می شناسد، کمی از تکنیک و حوزه کاری خود برایمان بگویید؟ عمده توجه من در حال حاضر روی تکنیک پاستل گچی که جزء سخت ترین تکنیک های نقاشی است بوده اما در همه حوزه‌ها سرک می کشم. البته که به رئال اکسپرسیونیسم بیشتر اهمیت می دهم و رنگ های زنده امپرسیونیسم را هم دوست دارم. • منظورتان این است که فقط با تکنیک پاستل گچی کار می کنید؟ خیر و اتفاقا مجموعه ای که در حال حاضر با موضوع نقد انسان شناسی در دست اجرا است با تکنیک رنگ روغن در حال کامل شدن بوده اما پاستل گچی برای من جذابیت دیگری دارد. • خیلی ها معتقدند که در حال حاضر بازار نقاشی و هنرهای تجسمی به سمت مدرن بودن گرایش دارد، نظر شما در این مورد چیست؟ من به همه سبک ها و تکنیک ها احترام می گذارم، خیلی وقت ها هم مدرن کار کردم حتی مجموعه ای به نام «عاشقانه های یک پیامبر» به صورت فیگورهای کمی مدرن دارم اما نظر کلی من در این مورد این است که سواد نقاشی به طراحی است و کسانی که رئال کار می کنند توانایی بیشتری در خلق طراحی دارند. هنر مدرن خلاقیت بسیاری را می طلبد، من خیلی دوست دارم که طراحی در کنار خلاقیت باشد، چرا که ممکن است تعدادی از آثار مدرن باشد اما هنرمند مزبور بهره کاملی از طراحی و سواد نقاشی نداشته باشد چرا که در هنر مدرن خلاقیت‌ همراه با ‌ایده پردازی مهم هست اما در سبک رئال طراحی های دقیق تر و ایده پردازی با جزییات منظم و انتخاب تکنیک مناسب نسبت به موضوع اهمیت پیدا می کند. در کل اما تعصبی روی سبک خاصی ندارم و فکر نمی کنم که بازار ایران هم یک سویه باشد و در همه سبک ها طرفداران خودش را دارد. • با توجه به اینکه در میان صحبت‌هایتان از مجموعه نام بردید بفرمایید تاکنون چه مجموعه‌هایی را در حرفه خود خلق کردید؟ من تاکنون 6 مجموعه برای حضور در گالری ها آماده نمایش کرده‌ام که با تکنیک پاستل گچی آماده شده است و یک کتاب با موضوع عاشقانه های یک پیامبر در دست چاپ دارم. • آیا شما در این زمینه تدریس و فعالیتی هم دارید؟ بله من بیش از چهار سال هست که در کارگاه خودم به صورت انفرادی و گروهی آموزش نقاشی، طراحی و تکنیک های مختلف آن را تدریس می کنم. • خب برای ما کمی از آرت المپیا بگویید؟ حدود اسفند ۹۷ به من پیشنهاد شرکت در فراخوان آرت المپیا ژاپن ۲۰۱۹ را دادند پس از بررسی سایت جشنواره متوجه شدم که یک فستیوال بین المللی با سابقه است و می دانستم حضور در این جشنواره و منتخب شدن کار سختی است اما برای سنجش توانایی هایم (مخصوصا در بازار فعلی هنر که سنجه های توانایی افراد با معیارهای دقیقی قابل اندازه گیری نیست و به نوعی شاید باندی و گروهی شده) در این فستیوال بین المللی شرکت کردم. در این فیستوال بین‌المللی بیش از پنج هزار و ۴۰ نفر نقاش از سراسر جهان شرکت کردند و من تنها ایرانی حاضر در آرت المپیا بودم که با ارسال سه کار با سبک رئال امپرسیونیسم و با تکنیک پاستل گچی بعد از ۹ ماه داوری توسط بیش از ۱۲ داور بین‌المللی موفق به کسب دیپلم افتخار شدم. در آذر امسال یک بسته از ژاپن به دست من رسید که متوجه شدم سرتیفیکیت به عنوان ۲۰۰ نفر برتر و دیپلم افتخار آرت المپیا است.البته این فستیوال سه نفر برنده نهایی نیز داشت. • نظرتان در مورد فعالیت های مجازی یک هنرمند در فضای مجازی چیست؟ بسیاری از فعالین حوزه هنر اعتقاد دارند که یک هنرمند باید خودش را وقف هنر کند و از هرگونه فعالیت دیگری بپرهیزد، حتی می بینم که نسبت به فعالیت های مجازی گارد شدیدی توسط برخی وجود دارد اما واقعیت این است که هنر در هدف غایی خود باید انتقال روح هنرمند به مخاطبین باشد و به نوعی با مخاطب تعامل داشته باشد. تعامل با مخاطب در جامعه امروزی یعنی حضور در فضای مجازی، پس نباید به صورت سنتی با تغییرات جدید ناسازگاری کرد بلکه باید در وهله اول آن را پذیرفت و در قدم بعدی خود را با آن وفق داد. اگر هنرمندی به مخاطبین خود اهمیت ندهد و با آن ها ارتباط برقرار نکند در بلند مدت نمی تواند تاثیر بگیرد و بگذارد، بر همین مبنا در دنیای امروز که فضای مجازی فرصت ارتباط بی واسطه را با مخاطب فراهم کرده، حضور به معنای فرصت تلقی شده و نه تنها از ارزش برند هنرمند کم نمی کند بلکه منجر به بالا رفتن ضریب نفوذ وی در جامعه می شود. • به عنوان یک هنرمند مسئولیت اجتماعی را چگونه تعریف می کنید؟ از دید من کمک آدم ها به یکدیگر با هر سمت و جایگاهی نباید فقط در قالب پول و مالی باشد یا به صورت نمایشی و ویترین جذابی برای خوب نشان دادن خود باشد بلکه باید به صورت عملی و افزایش روحیه خودباوری و سطح توانایی افراد محروم جامعه باشد، از این رو حس می کنم که زکات علم به نشر آن است و من هم تا آنجا که بتوانم به دور از هرگونه خودنمایی سعی در اجرای مسئولیت اجتماعی خود دارم. • و حرف آخر؟ من برای رسیدن به اهدافم زحمت زیادی کشیدم، می‌توانم بگویم به گونه‌ای عاشق و شیدای هنر و نقاشی هستم که هر چیزی را که در این دنیا می‌بینم اولین چیزی که به ذهنم می‌آید رنگ و نقش و فرم آن تصویر است و همیشه اعتقادم این است که خداوند همه انسانها را هنرمند نمی‌کند چرا که خدا بعد از خودش تنها به هنرمندان اجازه آفرینش داده است. و من دعا می کنم همه هنر را تجربه کنند چرا که هنر حس قشنگ آرامش را به انسان هدیه می‌دهد. و در آخر به کسانی که علاقه مند به حوزه هنر هستند باید بگویم دنیای هنر کاملا سلیقه‌ای و حسی است بنابراین سختی‌های زیادی دارد که نباید بگذاریم برروی اهدافمان تاثیر بگذارد. منبع: شبستان