پنج شنبه, ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ | ۱۷ رمضان ۱۴۴۵ قمری | ۲۸ مارس ۲۰۲۴ میلادی
هدر بالا
  1. اجتماعی
پنج شنبه, ۰۹ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۴:۴۶
زمان مطالعه: 4 دقیقه
عسل ستایش، پژوهشگر و مستندساز و مولف در یادداشتی، بیان کرد: صنعت پُر زرق و برق «مُد و فَشِن» هرسال آسیب های جبران ناپذیری به انسان ها و اکوسیستم وارد می کند.

به گزارش پیام خبر، در روز ٢٤ آوریل سال ٢٠١٣ «رانا پلازا» ساختمان هشت طبقه در اطراف داکا پایتخت بنگلادش فرو ریخت که باعث کشته شدن ١١٣٨ نفر شد. نیمی از قربانیان زنان کارگری بودند که فرزندانشان در طول روز در همان ساختمان نگهداری می شدند. همچنین باعث آسیب دیدن ٢٥٠٠ نفر دیگر که آسیب خیلی از این افراد مادام العمر بود که دیگر نمی توانند کار کنند. بیشتر قربانیان سنی بین ١٣ تا ٣٠ سال داشتند. این ساختمان که در سال های قبل از ٢٠١٣ چهار طبقه بود، شامل بانک، مغازه و تعدادی منزل مسکونی می شد؛ با ساخت چهار طبقه غیرقانونی دیگر بر روی آن که اختصاص داشت به کارخانه نساجی و دوخت لباس برندهایی مانند منگو، بنتون، والمارت، پریمارک، زارا و برندهای دیگر به همراه ژنراتورهای بسیار قوی که برای تولید برق لازم برای دستگاه ها در این ساختمان اضافه شد. یک روز قبل از این حادثه ترک های شدیدی در ساختمان دیده شد که باعث تعطیلی بانک ها و مغازه ها شد اما صاحبان ساختمان به هیچ هشداری توجه نکردند و کارگران نساجی را مجبور به حضور در محل کار خود کردند. صبح روز ٢٤ آوریل در ساعت اوج شلوغی و با روشن کردن ژنراتورها، ساختمان فرو ریخت. شخصی به نام «سوهل رانا» که یکی از اعضای حزب سیاسی بنگلادش بود به خاطر ساخت غیرمجاز و بی توجهی به هشدارها دستگیر شد. مجرمان دیگر این حادثه ١٧ نفر بودند که همگی جزو صاحبان ساختمان بودند که آنها نیز دستگیر شدند. بعد از آن شرکت های آدیداس و بنتون که در این حادثه دخیل بودند تصمیم گرفتند تا شرایط بهتری برای کارگرانشان ایجاد کنند و خط تلفنی برای دریافت اعتراضات و شکایات برای کارگران فراهم شد. اما برندهایی مانند والمارت به هیچ وجه حاضر به پرداخت غرامت نشد. بنگلادش بعد از چین رتبه دوم را در صادرات لباس دارد که شامل ٥٠٠٠ کارخانه تولید پوشاک می شود. نبود قانون و نظارت و همچنین سن بسیار کم کارگران، هزینه پایین کارگر باعث جذب برندهای زیادی به این کشور شده است. بهتر است بدانید صنعت مُد، یک صنعت ٣ تریلیون دلاری و یکی از پُر ارزش ترین و پُردرآمدترین صنایع دنیاست و کارگرانی که بیشترین زحمت را برای این صنعت می کشند، سهم بسیار ناچیزی در آن دارند. آنها ۶ روز در هفته روزی ١٣ ساعت با حقوقی روزانه حدودا ٥٠ سنت کار می کنند. علاوه بر اینها باید با آسیب ریه و خمیدگی ستون مهره ها هم دست و پنجه نرم کنند. اغلب کارگران زنانی اند که سرپرست خانوار هستند که نه تنها برخوردهای بدی با آنها می شود بلکه مورد آزارهای جنسی هم قرار می گیرند. در حال حاضر ٤ میلیون نفر در بنگلادش در کارگاه های پوشاک مشغول کار هستند. مدتی بعد از حادثه رانا پلازا اعتراضات در سراسر دنیا و مخصوصا بنگلادش بر علیه سیاست غلط کشورها و برندهای سرمایه دار شروع شد. تظاهرات به قدری ادامه پیدا کرد که کشور تصمیم گرفت قراردادی با برندها که شامل حقوق کارگران و سلامت آنها در محیط کار بود امضا کند؛ هر چند اکثر برندها به قول و قرارهای خود عمل نکردند و شرایط همچنان باقی است. بنگلادش و کشورهای مشابه برای از دست ندادن این برندها سکوت کرده و همین باعث شده تا حق و حقوق کارگران در هاله ای از ابهام قرار گیرد. در آخر این صنعت پُر زرق و برق هر ساله آسیب های جبران ناپذیری به انسان ها و اکوسیستم وارد می کند و در طول سال ها «فست فشن» ها ثابت کرده اند که نه به فکر مشتری و نه کارگران و نه دنیا و محیط زیست هستند و تنها هدفشان تولید بیشتر و فروش بیشتر است.

 

کد خبر 138800

 

مطالب مرتبط

دیدگاه ها

شما هم می توانید نظرات خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید