خبرنگاران مدافعان گمنام اطلاع رسانی|خبرنگار؛ قشری محروم از حمایت ها

پیام خبر: در حال حاضر با وجود شیوع کرونا، رسالت خبرنگار طوری دیگری رقم خورد و نه تنها کار فعالان خبری را تعطیل نکرد بلکه بار مضاعفی برای آنان شد وعلاوه بر مسائل روزانه و همیشگی، حالا بحران کرونا هم اضافه شده است به طوری که در اوایل وجود شیوع کرونا با اخبار و شایعات ضد و نقیضی که در فضای مجازی منتشر میشد این خبرنگار بود که باید با رسالت خود مردم را از وقایع خبری آگاه می کرد؛ این افراد خود را موظف می‌دانند در این بحران و حتی محدودیت های به عمل آمده کار کنند.

در هیاهوی بحران کرونا اما خبرنگاران زیادی بیکار شدند و حتی به دلیل تهیه گزارش، مبتلا به این ویروس شدند اما این مشکلات و بیکاری ها در میان هیاهوی کرونا شنیده نشد.

می توان گفت در واقع خبرنگاران، گمنام‌ترین افراد در عرصه مبارزه با ویروس کرونا بودند که تمام فعالیت‌های خود را در این دوران، بدون هیچ گونه چشم داشتی در عرصه سلامت و کمک به سلامت جامعه و مردم انجام دادند و هم‌پای مدافعان سلامت به عنوان مدافعان اطلاع رسانی، از روزهای اول شیوع ویروس کرونا پای کار بوده و با تلاش و مجاهدت خود، اخبار را لحظه به لحظه به اطلاع مردم رساندند؛ این خبرنگاران بودند که جان خود را در دست گرفته و برای تهیه گزارش‌های خبری و تصویری به بیمارستان‌ها و آرامستان ها رفتند و در بحث آگاه سازی و اطلاع رسانی به مردم، شب و روز تلاش کردند.

در این خصوص چون خبرنگاران در خط مقدم حضور در تهیه خبر و اطلاع رسانی از ویروس کرونا هستند، دغدغه‌های جدی در رابطه با سلامتی آنان مطرح می‌شود چرا که در این بین تعداد زیادی از خبرنگاران به خاطر شرایط شغلی خود و حضور در جامعه به این بیماری مبتلا شدند و چه خوب بود اگر واکسیناسیون خبرنگاران نیز همزمان با کادر درمان انجام میشد نه به عنوان مانور در آستانه روز خبرنگار.

در این رابطه جلال الدین عرفانی خبرنگار روزنامه خبرجنوب میگوید: علیرغم اینکه از زمان شیوع ویروس کرونا خبرنگاران همه روزه به‌طور مستقیم و غیرمستقیم در تهیه اخبار و گزارش و اطلاع‌رسانی به مردم خطر ابتلا به بیماری قرار داشتند اما در امر خدمت‌رسانی با کمترین حمایت از طرف مسوولان روبرو بودند.

وی ادامه می دهد: خبرنگاران همواره و در هر شرایطی از سیل گرفته تا زلزله، از آتش سوزی گرفته تا شیوع ویروس کرونا در صحنه‌ها حضور دارند تا پای ثبت لحظات و رویدادها لنگ نماند و در این بحران کرونا بسیاری از رسانه ها آسیب اقتصادی دیدند و به تبع این خبرنگاران بودند که بیکار شدند.

وی همچنین معتقد است در زمان کرونا معیشت خبرنگاران مهم ترین مسئله می باشد که متاسفانه هیچ کس پای صحبت و درد و دل این قشر نبوده و حتی خودشان هم کمتر می توانند از خودشان بنویسند.

در دروان کرونا تنها جلسات حضوری مدیران تعطیل نشد

در ادامه اسدزاده خبرنگار خبرگزاری تسنیم و دبیر خبرگزاری بسیج نیز از قطع شدن بیمه خبرنگاران در این مدت گلایه دارد و می گوید: با توجه به اینکه در زمان شیوع کرونا خبرنگاران مجبور به دورکاری شدند بیمه آنان قطع شد و بسیاری از نیز تعدیل نیرو شدند.

وی ادامه می دهد: با توجه به تعطیلی ناوگان حمل و نقل عمومی در مدت کرونا حقوق بسیار ناچیز خبرنگاران در طی مدت کرونا تنها صرف رفت و امد آنان با تاکسی دربست می شد و مدیران تنها چیزی که را تعطیل نمی کردند جلسات پی در پی خود بود و البته هم در حال حاضر که به روز خبرنگار رسیدیم مراسم تقدیر از خبرنگار را به صورت ویدئو کنفرانس میخواهند برگزار کنند.

وی یکی دیگر از مشکلات را حق التحریر بسیار ناچیز برای خبرنگاران دانست و می افزاید: در طی این مدت با توجه به تورم حق التحریر خبرنگاران نیر کاهش یافته و حتی برخی از رسانه های وابسته به ارگان ها و نهاد ها به جای اینکه هوای خبرنگاران را داشته باشند تعدیل نیرو کردند.

قرنطینه برای عکاسان خبری معنا نداشت

رضا قادری نیز عکاس خبری خبرگزاری ایرنا از ترس ودلهره برای مبتلا کردن خانواده اش گفت ومی افزاید : قرنطینه برای ما عکاسان خبری معنا نداشت و ازهمان روزهای نخست شیوع ویروس کرونا با حضور در بخش‌های ویژه کرونا در بیمارستان‌ها تلاش کردیم تا هم زحمات بی‌دریغ کادر درمان را به ثبت برسانیم و هم حال و روز بیمارانی که با این ویروس دست و پنجه نرم می‌کردند که متاسفانه هر لحظه منتظر بیمار شدن خود و یا خانواده خود بودیم که حتی بسیاری ازعکاسان چندین بار دچار بیماری شده و متحمل هزینه های سنگین مالی و جسمانی شدند.

وی نیزاز معیشت عکاسان خبری در این روزهای کرونایی می گوید و تصریح می کند: ویروس کرونا باعث شده میزان برنامه های خبری کم شده و عکاسان حق التحریری نیز به تبع با مشکل مالی مواجه شوند.

خبرنگار؛ قشری محروم از حمایت ها

زینب برزگر نیز که خود این روزها درگیر بیماری کرونا شده است خاطرنشان می کند: کار در سرما و گرما، نبود امنیت شغلی، قراردادهای موقت چند ماهه و محرومیت از حمایت های بیمه ای و نداشتن حقوق ثابت، حق التحریری بودن در سال های اخیر برای خبرنگاران و عکاسان کم نبود که بیماری کرونا هم به عنوان معضلی جدید برای این دو قشر بوجود آورد.

وی می گوید: حضور در جلسات پر خطری که فاصله گذاری اجتماعی در آنها کمتر رعایت می شود و یا سفرهای کاری و مراسم افتتاحیه ها برای تهیه خبر و گزارش تنها یک روزکاری از فعالیت یک خبرنگار در روزهای کرونایی است؛ با گذشت بیش از یکسال و نیم از شروع بیماری کرونا و محدودیت هایی که اعمال شد اما در هیچ یک از محدودیت های اعمال شده اقدامی برای حضور کمتر خبرنگار در فضای کرونایی پیش بینی نشد! این موضوع را هم نباید نادیده گرفت که برخی سازمان ها در راستای برگزاری جلسات خود از فضای مجازی استفاده کردند و جلسات را به صورت مجازی برگزار می کردند اما عدم بستر سازی مناسب و نبود زیرساخت های ارتباطی قوی در برخی موارد خبرنگار را با مشکلات بیشتری مواجه می‌کرد. از سوی دیگر مسئولین و مدیرانی که در ابتدای شروع کار خود پاسخگویی به مردم را اولویت اصلی کار خود می دانستند؛ در این دوره حتی پاسخگوی تلفن خبرنگار هم نیستند چه برسد به مردم!

مشکل دیگری که چندین سال است تمامی خبرنگاران و عکاسان با آن مواجه اند نبود امنیت شغلی است. در وضعیت فعلی بسیاری از رسانه ها نیروی خبرنگار و عکاس از مزایای بیمه و حقوق ثابت بهره مند نبوده و به نوعی با خبرنگار و یا عکاس مانند یک کارگر روزمزد با محرومیت تمام از همه مزایا برخورد می کنند. اما بدترین قسمت ماجرا به اینجا ختم می شود که وقتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می داند که قریب به ۵۰ درصد از خبرنگاران و عکاسان کشور از مزایای بیمه ای و حقوق ثابت برخورد دار نیستند اقدامی انجام نمیدهد! و از سوی دیگر سازمان تامین اجتماعی و وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی هم که به عنوان دیگر نهاد متولی این حوزه هستند حمایتی از این دو قشر در راستای ارائه خدمات نمی کنند.

سخن پایانی این است که در شرایط کرونایی که خبرنگار جانش را در کف دست گرفته تا در راستای انتشار اخبار موثق مردم را آگاه کند اگر حمایت های لازم از او نشود و صدایش شنیده نشود لوح تقدیر، هدایا و تبریک ها، هیچ یک از مشکلات این قشر را رفع نمی کند.