پنج شنبه, ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ | ۱۷ رمضان ۱۴۴۵ قمری | ۲۸ مارس ۲۰۲۴ میلادی
هدر بالا
  1. استان ها
  2. خراسان رضوی
دوشنبه, ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۱ ۰۵:۴۹
زمان مطالعه: 5 دقیقه
یک فردوسی شناس گفت: حکیم ابوالقاسم فردوسی در میان تمام شاعران فارسی زبان دارای جایگاهی رفیع است و از وی در تاریخ به عنوان احیا کننده زبان و ادبیات فارسی یاد می شود.

به گزارش پیام خبر از مشهد، «سید وحید موسوی» ضمن گرامیداشت روز بزرگداشت فردوسی گفت:حکیم ابوالقاسم فردوسی در میان تمام شاعران فارسی زبان دارای جایگاهی رفیع است و از وی در تاریخ به عنوان احیا کننده زبان و ادبیات فارسی یاد می شود، شاهنامه فردوسی که بدون تردید یکی از بزرگترین آثاری است که به زبان فارسی سروده شده مرزهای ایران اسلامی را درنوردیده و با ترجمه های بسیار زیاد دست به دست چرخیده است. این فردوسی شناس افزود:فردوسی در شاهنامه نقش یک عامل وحدت آفرین را ایفا کرده است و به تمامی اقوام به صورت یکسان پرداخته است، تاثیر فردوسی در تاریخ کهن ایران غیر قابل کتمان است و نمی توان نقش وی را در هویت بخشی ایرانیان از گذشته تا حال نادیده گرفت. وی ادامه داد:شاهنامه فردوسی یکی از غنی ترین و ارزشمندترین گنجینه های زبان و ادب فارسی است و بدون تردید نخستین کتابی است که پاسدار کلمات درست و زیبای زبان دری شده و آنها را با درستی و امانتداری به دست نسل های بعدی سپرده است. موسوی گفت:تلاش ۳۰ ساله فردوسی در شاهنامه باعث شده بسیاری از واژگان زیبای فارسی همچنان بعد از گذشت سال ها زنده بمانند، در این میان عشق و علاقه همه اقوام ایرانی نسبت به حفظ و مطالعه شاهنامه سبب شده که فردوسی به عنوان آفریننده اثری ماندگار در ذهن و تاریخ ایرانیان جاودانه شود. این فردوسی شناس بیان کرد:برتلس، خاورشناس روس در مراسم هزاره فردوسی در سخنانی از بزرگی فردوسی و شاهنامه او چنین گفته است: «مادام که در جهان مفهوم ایرانی وجود خواهد داشت، نام پرافتخار شاعر بزرگ هم که تمام عشق سوزان قلب خود را به وطن خویش وقف کرده بود، جاوید خواهد ماند. فردوسی شاهنامه را با خون دل نوشت، و به این قیمت، خریدار محبت و احترام ملت ایران به خود شد.» وی اظهارداشت:ارنست رنان، لغت‌شناس، فیلسوف و تاریخ‌نگار فرانسوی در کتاب «مطالعات تاریخی و سفرها، نقل از کتاب ایران در ادبیات جهان» آورده است: «فردوسی مظهر اصالت نژاد ایرانی است، به افتخار و معنویت ایمان دارد. بشردوست است و انسانی فکر می‌کند. خوبی را صمیمانه دوست دارد و پیشرفت مدنیت را ماموریت و هدف واقعی بشر می‌داند، این قهرمان برای ما بیگانه نیست، از خود ما است. موسوی گفت:فردوسی، حافظ و خیام سه نماینده برجسته این اعجاز شگفت‌انگیزی هستند که ادبیات ایران نام دارد، وجود آن بالاترین سند بقا و ثبات نبوغ نژاد آریایی در غم‌انگیزترین و تلخ‌ترین ماجراهای تاریخ آسیا است. این فعال رسانه افزود:شاهنامه فردوسی، حکایت تاریخ ازلی و ابدی ایرانی است، از همین روست که شرح داستانهای شعری آن را شرح روایت اساطیر ایرانی می دانند و در دنیایی که کهن الگوها و کشف راز حضور و قدرت تاثیر آنها بر زندگی و رفتار امروز بشر به موضوع مهم مطالعات علمی دنیا تبدیل شده، هیچ منبع مکتوبی همچون شاهنامه را نمی توان به عنوان گنجینه کهن الگوهای ایرانی نمونه آورد. وی گفت:تاریخ، فلسفه، جغرافیا، اسطوره، ادبیات و زبان هر گستره مهم طبیعی و فراطبیعی که قدرت تبیین و تفسیر حضور و وجود ایرانی را گزاره می کند، در شاهنامه جستنی و پیدا است، این در حالی است که شاهکار حکیم توس به هیچ وجه مرزپذیر و محدود به قالبهایش نمانده و همواره در عین کم توجهی غفلت بار ما، مورد توجه غیرایرانیان بوده و هست. موسوی افزود:تاکنون ترجمه های بسیاری از شاهنامه فردوسی در سراسر جهان به انتشار رسیده و حتی در بسیاری از جاها ادبیات کشورهای مختلف را تحت تاثیر قرار داده است، ترجمه شاهنامه در آلمان از سال ۱۸۰۰ به وسیله اشخاصی چونهاگمان، لودلف، وال، والنبورگ، ویلکن و فون هامر پورگشتال انجام گرفته و همواره رو به فزونی است. این فعال فرهنگی بیان کرد:علاقه شدید گوته شاعر بزرگ آلمانی به اشعار فردوسی را نیز می توان در یادداشتها و مقالاتی درباره دیوان شرقی- غربی او مشاهده کرد، مهمترین ترجمه های آلمانی شاهنامه توسطیوزف گورس (۱۸۲۰)، آدولف فریدریش،فون شاک (۱۸۵۱) و فریدریش روکرت (۱۸۹۰) به انتشار رسیده اند و چاپ مهم فرانسوی یولیوس مول (۱۸۳۸) و آثار تحقیقی آگوست وولرس، تئودور نولدکه، هرمان اته و فریتس ولف نیز در این زمینه در میان کارهای متعدد دیگران به روی شاهنامه قابل تامل هستند. وی ادامه داد: هر چند شمردن تعداد ترجمه ها و تحقیقات شاهنامه در میان نویسندگان و پژوهشگران خارجی و تعداد زیاد تحقیقات تطبیقی بر روی این اثر بزرگ حماسی به ویژه در دانشگاهها و مدارس اروپایی کاری دشوار است اما تاثیرات انکارناپذیر داستانهای شاهنامه را به راحتی می توان در ادبیات جهان مورد ارزیابی قرار داد، هاینریش اشتیگلیتس، شاعر بزرگ آلمانی یکی از ادیبانی است که به شدت تحت تاثیر شاهنامه قرار داشته است. این فردوسی شناس اظهارداشت:وی در کتاب معروفش، پیکره های شرقی که جلد دوم آن در سال ۱۸۳۱ به چاپ رسیده، ضمن ستایش فردوسی، درباره زندگی او از زمان کودکی در طوس و ملاقاتش با عنصری در غزنین و دستور محمود غزنوی مبنی بر تهیه یک حماسه و سرانجام مرگ حکیم در توس شعری زیبا دارد که اینگونه به پایان می رسد. او (محمود) گنجینه های بی شمار، از گوهر و مروارید گرد می آورد و دوازده اسب می باید که بی هیچ درنگی با این بار به سوی توس، به نزد شاعر بشتابند به دروازه شهر نزدیک می شوند مردمی جنازه ای را از شهر بیرون می آورند.

 

کد خبر 189788

 

مطالب مرتبط

دیدگاه ها

شما هم می توانید نظرات خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید