یادی از دکتر نورانی وصال

به گزارش پیام خبر، صفدر دوام، خبرنگار شیرازی در وصف دکتر نورانی وصال چنین نوشت: اگر سری به حیاط خلوت حافظیه زده باشید در محوطه مقبره بزرگان ادب و هنر، جلوه آرامگاه مرحوم دکتر وصال با خوشنویسی استاد مجید چیزفهم قابل توجه عابران است. مرحوم دکترعبدالوهاب نورانی وصال شیرازی استاد فقید دانشگاه شیراز با انجام تحقیقات بزرگ و گرانمایه ادبی نظیر " مصیبت نامه عطار نیشابوری"، " تذکره ی هزار مزار" که ترجمه شدّالازار ( مزارات شیراز ) و نوشته ی عیسی بن جنید شیرازی و دهها اثر ارزشمند دیگر از جمله محققان و اساتید برجسته ادب همروزگار ما به شمار می رود. سر دودمان خاندان وصال شیرازی به نام محمد شفیع فرزند میرزا اسماعیل، معروف به میرزا کوچک در عهد قاجار در تاریخ شرح فراوان آمده است. به قولی هم " وصال، ملک الشعرای دربار فتحعلی شاه قاجار بوده. وی همچنین در صحافی، نقاشی، تذهیب و طلا کاری استاد زمان خود به شمار می رفته: معروف است قرآنی را که صفحات آن را با طلای الوان و رنگارنگ نگاشته و صحافی و تذهیب و نقاشی نموده بود، در سلام نوروزی به شاه وقت فتحعلی شاه تقدیم کرده، شاه پس از مشاهده کتاب به او گفت: وصال؛ هر گونه کار ظریف و هنری از دست تو ساخته است..."١ اما مرحوم عبدالوهاب نورانی وصال نواده ی آن شاعر معروف دوره قاجار در سده ی اخیر با نگاشته های برجسته ادبی و هنری یکی از محورهای علمی، ادبی معاصر به شمار می رود. حکایت زندگی ایشان نیز با فرازو نشیب هایی همراه بوده ازدواج آن مرحوم با زنده یاد طاهره صفار زاده از شاعران نوسرا در حوزه شعر آئینی در دهه پایانی عمر نیز خواندنی ست؛ جلال صفارزاده برادر طاهره صفارزاده ٤ آبان ماه ١٣٨٩ در گفتگویی با روزنامه شرق چنین بیان کرده است: دکترعبدالوهاب نورانی وصال نوه وصال شیرازی ادیب و عارف یکی از خواستگاران پر و پاقرص دکتر صفارزاده بود. وی حتی قبل از ازدواج ناموفق زنده یاد صفارزاده به ایشان درخواست ازدواج داده بود اما پاسخ منفی بود. جالب است که با گذشت سال ها این عشق از گرد فراموشی مصون ماند تا در نهایت در حالی که دیگر سنی از هر دو آنها گذشته بود، نورانی وصال پاسخ مثبتی را که سال ها منتظرش بود، دریافت کند. نورانی وصال در ابتدا استاد طاهره بود و همان دوران دانشجویی هم به خواستگاری اش آمده بود اما طاهره می گفت او ثروتمند است و می خواهد ثروتش را به رخ ما بکشد و... خلاصه نشد. این بنده خدا هم سال ها صبر کرد و با اینکه آدم متمولی بود و موزه و باغ بزرگی داشت، ازدواج نکرد تا بالاخره با طاهره وصلت کرد. البته طاهره که دنبال دغدغه های مذهبی اش بود، اعتنایی به اشیای قیمتی موزه دکتر نورانی وصال در شیراز نمی کرد... تا اینکه در نهایت به شهرک اکباتان آمدند و بعد هم در تجریش ساکن شدند." مرحوم دکتر وصال علاوه بر تبحّر کافی بر زبان و ادبیات فارسی از ذوق وافر شاعرانه ای نیز برخوردار بود؛ چنانکه دکتر محمود طاووسی در این باره می نویسد: "کلاس های درس استاد مشتاقان فراوانی داشت و باید گفت که جلسات درس وی همواره مملو از دانشجویان مشتاق بود... در کلاس های تخصصی آنگاه که ایجاب می کرد قصیده های طولانی شاعران بزرگ را که گاه فراتر از یکصد بیت بود، از حفظ می خواند و همه را حیرت زده می کرد."٢ اقدامات ادبی مرحوم دکتر نورانی وصال با تکاپویی گسترده در اختیار دوستداران فرهنگ و ادب قرار می گیرد اما اثر واپسین آن مرحوم " دیوان حافظ " با تصحیح و تحقیق و مقدمه ی دکتر سید محمد رضا جلالی نائینی، در سال ١٣٧٢ به وسیله ی نشر نقره و انتشارات سخن تهران بود. این دیوان، بر اساس نسخه های مورخ ٨١٣، ٨٢١، ٨٢٣، ٨٢٤ و ٨٢٧ هجری قمری بوده است. او نیز چون اجداد شاعرش اشعار بسیاری در منقبت و مرثیه ائمه اطهار سرود و خوب یادم هست در آن پسین زمستانی و در هوای بارانی شیراز ٢٤ دی ماه سال ١٣٧٣ که آئین ترحیم آن مرحوم در سالن جنوبی حرم حضرت "شاهچراغ" (ع) برگزار شد، دکتر منصور رستگار فسایی که از شاگردان برجسته دکتر وصال شیرازی محسوب می شود با تسلط کافی قصیده معروف این ادیب برجسته که درنگاه زائرانِ ورود به حرم آن حضرت بسیار آشنا و چشم نواز است، قرائت کرد: ای قبله بارگاهت از رفعت
با عرش برین برابری کرده نور تو فروغ زهره را بازار
خالی ز هجوم مشتری کرده ای کشتی خاندان عصمت را
با تقوی خویش لنگری کرده هر روز مکان و آستان تو
خلقی به امید یاوری کرده مانند حسین، سرورِ احرار
در عرصه دین دلاوری کرده   منابع: ١- جلدها و قلمدان های ایرانی، احسانی محمد تقی ج ٢ انتشارات امیر کبیر١٣٨٢ص٣٨ و ٣٩ ٢- مجموعه اشعار و مقالات ادبی دکتر عبدالوهاب نورانی وصال به کوشش دکتر عبدالکریم وصال، صهبای دانش، ١٣٩٣ ص ٣٥