
به گزارش پیام خبر، در قاب پرشکوه ۱۵ اردیبهشت ماه، روز شیراز، این شهر تمدنپرور و تاریخساز میزبان هیاتی فرهنگی از پچ مجارستان بود؛ شهری که گرچه در اندازه کوچکتر است، اما در قامت یک خواهرخوانده تمامعیار، اشتراکات بسیاری با شیراز دارد. این دیدار بهانهای شد تا پیوندهای دیرینه و احساس نزدیکی میان این دو شهر تاریخی دوباره جان بگیرد.
شهردار شیراز، محمدحسن اسدی، در فضایی صمیمی، در رویارویی با مهمانان از شهر خوانده شهر راز، از مهمانان خود استقبال کرد و با لحنی که برآمده از دل و تاریخ بود، گفت: دیدن همراهان ما از شهر پچ، حسی آشنا و نزدیک در من زنده میکند؛ گویی سالهاست یکدیگر را میشناسیم. ما از اینکه امروز، در روز شیراز، شما را در کنار خود داریم، بهراستی خرسندیم.
از حافظ تا شاعر مجار، در مسیر فرهنگی مشترک
در این دیدار، محمدحسن اسدی با مرور خاطرات سفرش به پچ، از نقطههای مشترک فرهنگی گفت؛ از نصب سردیس حافظ در قلب شهر پچ، تا بازگشایی نمایشگاه کتاب در آن شهر با حضور شهردار شیراز. همچنین نصب سردیس یکی از شاعران مجارستان در جوار آرامگاه حافظ، نشانهای عینی از گفتوگوی فرهنگی دو ملت است.
شهردار، پچ را شهری سرزنده، تاریخی و دانشگاهی خواند و تاکید کرد: گرچه جمعیت پچ کمتر از شیراز است، اما روح فرهنگی و دانشگاهی آن، همنفس با شیراز حرکت میکند. این شباهت، پیوند ما را طبیعیتر و عمیقتر میسازد.
پچ در انتظار بازدید دوباره
در این دیدار، رئیس دانشگاه پچ نیز حضور داشت تا نشان دهد ارتباط میان دو شهر، از سطح مدیریت شهری فراتر رفته و اکنون در مسیر همکاریهای علمی و دانشگاهی گام برمیدارد.
شهردار شیراز، با اشاره به نشست صبحگاهی در دانشگاه شیراز، گفت: برای نخستین بار، در دیدارهای رسمی ما با شهرهای خارجی، نمایندهای از دانشگاه شیراز نیز همراه هیات بود؛ این حضور، آغازی نو برای توسعه علمی و فرهنگی خواهد بود.
او همچنین از مهمانان دعوت کرد تا در روز پچ، که در تقویم شهری آنها اول سپتامبر ثبت شده، بار دیگر میزبانی را به شیراز بسپارند و زمینه را برای نمایش آثار تاریخی و فرهنگی فراهم آورند: چه زیباست اگر در پچ، نمایشگاهی از شیراز برگزار شود و در شیراز، آثار تاریخی آن شهر نمایان گردد؛ تابلویی متقابل از دو فرهنگ.
شعری به بلندای دوستی
دیدار صمیمانه شیراز و پچ، در روزی که به نام شیراز است، بار دیگر ثابت کرد که فرهنگ، شاعرانهترین و ماندگارترین زبانِ گفتوگوی بینالمللیست. دو شهری که هر دو در حافظهی یونسکو جای دارند، اکنون در حافظهی مردمانشان نیز نقشی تازه و پررنگ از همدلی و همکاری مینگارند.