بی‌تفاوتی به گورخوابی دیگران با ادعای انتظار جور در نمی‌آید!

به گزارش پیام خبر به نقل از شبستان، حجت الاسلام والمسلمین هادی حسین پور، کارشناس و مبلغ مهدوی درباره اوضاع اجتماعی کشور و بعضی بی تفاوتی ها نسبت به نیازمندان و وجود پدیده های سوئی همچون کارتن خوابی و گورخوابی در جامعه، اظهار کرد: ظهور امام زمان(عج) موضوعی اجتماعی است نه فردی و اگر فردگرا بود، در همین ایام غیبت، افرادی امام زمان(عج) را ملاقات می کردند یا از عنایات ایشان متنعم می شدند و از هدایت های ایشان بهره می بردند.

وی با اشاره به اینکه باید بستری فراهم شود تا همه از وجود و ظهور امام زمان(عج) بهره مند شوند، افزود: باید در عرصه اجتماعی کار کنیم زیرا هر انسانی دارای یک نمره فردی و یک نمره اجتماعی است که نمره فردی براساس عملکرد خود فرد ارائه می شود اما گاهی اعلام می شود، یک استان ولایت مدارتر یا شهیدپرورتر است یا افراد شجاع تر و سخاوتمند تری هستند و اینها نمره اجتماعی آنها است.

افزایش نمره های اجتماعی لازمه زمینه سازی برای ظهور

حسین پور با بیان اینکه برای رسیدن به ظهور امام زمان(عج) باید نمره اجتماعی انسان ها افزایش یابد، تصریح کرد: نمره های اجتماعی از نمره های فردی تشکیل می شود اما صرفا با نمره های فردی نمی توان زمینه ساز ظهور شد و باید تمام آحاد جامعه رشد پیدا کنند تا نمره اجتماعی افزایش یابد.

این کارشناس و مبلغ مهدویت با بیان اینکه رشد و تعالی جامعه باید بر محور ولایت باشد، گفت: باید روابط اجتماعی ما حول محور ولایت باشد بطور مثال زمانی که دو نفر با تلفن با یکدیگر مکالمه می کنند، از تلفن یک طرف به شبکه مخابرات، ابتدا ارتباط برقرار می شود و از آن شبکه با طرف دوم ارتباط برقرار می کند که حتی ممکن است این دو نفر کنار هم باشند اما به جهت اینکه تلفن همراه یکی در شبکه موجود نباشد، نتوانند با هم از طریق تلفن همراه ارتباط برقرار کنند یعنی برای برقراری ارتباط باید دو طرف، در یک شبکه موجود باشند و آن ولایت است و گاهی ممکن است اقداماتی در جامعه انجام دهیم اما به جهت نبودن در شبکه ولایت، مخاطبی پیدا نکند.

وی با اشاره به اینکه برای کمک به همدیگر در جامعه منتظر باید نیت ما کمک به شیعیان امام زمان(عج) باشد، افزود: انسان با برادر و خانواده خود به جهت حضور در یک شبکه، صمیمیت بیشتری دارد و نسبت به همسایه ها به دلیل دوری از این شبکه، صمیمیتی کمتر.

شاد کردن دل شیعه، شاد کردن امام معصوم(ع) است

حسین پور اضافه کرد: شخصی از راه دور عازم مدینه شد و محضر امام معصوم(ع) رسید و عرض کرد: حاکم منطقه علی رغم کار در نظامی فاسد، از شیعیان شماست می خواهم برای حل مشکل نزد او بروم، اما به جهت ترس از اینکه شیعه نباشد، نرفتم، امام(ع) کاغذی طلبیدند و در آن خطاب به آن استاندار نوشتند: «سُرَّ اَخَاکَ یَسُرَّکَ اللهُ» یعنی برادر دینی خود را خوشحال کن تا خداوند تو را خوشحال کند، این فرد می گوید نامه را گرفتم و شبانه نزد آن استاندار رفتم و نامه امام(ع) را تحویل دادم و فرد بوسید و به چشمان گذاشت و زمانی که خواند، مشکل را پرسید و زمانی که گفتم به جهت خشکسالی، در پرداخت مالیات مشکل دارم، مالیات من را برای دو سال از مال شخصی خود پرداخت کرد، اموالی نیز به من هدیه داد و هر بار می پرسید، خوشحال شدی؟، در دیدار بعدی با امام(ع)، ایشان سوال کردند: «نامه اثر داشت؟»، ماجرا را تعریف کردم و ایشان خوشحال شدند و فرمودند: «با این اعمال، من، رسول خدا(ص) و خداوند را خوشحال کرده است.»

این کارشناس و مبلغ مهدویت ادامه داد: هر لطفی که از سوی یک شیعه در جامعه ولایی و منتظر، به شیعه دیگری می شود، موجب خرسندی امام زمان(عج) است و جامعه منتظر باید یاد بگیرد، تمام روابط اجتماعی خود را براساس شبکه ولایت انجام دهد.

ویزگی دوران امام زمان(عج) از زبان امام باقر(ع)

وی با بیان اینکه فردی نزد امام باقر(ع) آمد و پرسید، شیعیان در کوفه بسیارند، چرا قیام نمی کنید؟، اظهارکرد: امام(ع) در جواب این فرد فرمودند: «این شیعیان حاضرند، دست در جیب هم کنند و پول بردارند و من و تو نداشته باشند»، فرد پاسخ داد؛ خیر، پول هر فردی برای خودش است، امام(ع) فرمودند: اگر بحث خون بشود، شما از پول نمی گذرید و این قیام تنها برای دوران مهدی(عج) است که در آن دوران، شیعیان مالکیت فردی و من و تو ندارند و فردی که نیاز دارد، دست در جیب دیگری می کند و بدون مشکل، نیاز خود را برطرف می کند و این تعالی اجتماعی در سایه امام معصوم(ع) است.

حسین پور در پاسخ به این سوال که آیا در جامعه منتظر برای کمک به نیازمندان، تنها دولت مسئول است یا مردم و منتظران نیز وظایفی دارند، گفت: دولت مگر چه میزان وسعت دارد، فرضا در خصوص پیاده روی اربعین، اگر تمام دولت ها گرد هم آیند، نمی توانند چنین کاری را مدیریت و اجرا کنند، یقینا بخشی از وظیفه کمک به نیازمندان بر عهده نظام است اما بخش دیگر بر عهده مردم است.

این کارشناس و مبلغ مهدویت ادامه داد: فلسفه نذر، وقف و خدمات اجتماعی برای ایفای همین نقش از سوی مردم است، چنانکه خدمات امیرالمومنین(ع) به محرومان تنها در همان بازه دوران حکومتشان نبود بلکه حضرت(ع) از گذشته ها، چاه می کندند و وقف مردم می کردند و باقی ائمه اطهار(ع) نیز اینگونه بودند و شب ها کیسه طعام بر دوش می گرفتند و برای فقرا می بردند، بطوری که بر بدن مطهر حضرت سیدالشهدا(ع)، آثاری از این حمل کیسه های آذوقه، وجود داشته است.

وی با اشاره به اینکه تنها نباید کنار نشست و انتظار داشت، دولت کاری برای نیازمندان کند، گفت: زمانی که بنی اسد آمدند پیکر شهدای کربلا را دفن کنند، از امام سجاد(ع) سوال کردند، برخی از زخم های بدن امام حسین(ع) مربوط به جنگ و شمشیر نیست و زخمی کهنه است، حضرت زین العابدین(ع) در پاسخ فرمودند: «این ها آثار حمل شبانه کیسه های طعام برای نیازمندان است!» و این یعنی مردم باید به وسع خود، به دیگران کمک کنند زیرا در روایت از ائمه اطهار(ع) هم داریم که «هر کسی به شیعه ما نیکی کند، گویی به ما نیکی کرده است.»

حسین پور در پایان خاطرنشان کرد: این میزان تفاوت میان فقیر و غنی در جامعه، صحیح نیست زیرا یکی از ویژگی های جامعه منتظر، اتحاد و همدلی در ابعاد است تا بتواند زمینه ظهور امام زمان(عج) را فراهم کنند.